Kathmandu

29-1 Kathmandu
De morgen nog genoten van de zonsopkomst op de toppen van het Annapurna gebergte. We logeerden op een hoogte van 1032 meter te Bandipur. Als je op deze hoogte uit je bed de toppen van de reuzen der aarde ziet in een glans van zonlicht en het dal slaapt nog onder een deken van mist, dan mag je niet mopperen. Prachtig gewoon en niet in woorden te vangen. De groep Turkse leerlingen heeft tot een uur of twaalf vannacht nog gezongen, prachtig om te horen. Ze liggen nu nog te slapen, wij zitten aan het ontbijt met Nepalese broodjes. De auto van Newan stond opgesloten door een Nissan Patrol en een schitterende vierwiel drive van Mahindra. Dus maar aan de ochtend gym en een begin gemaakt om te voet de afdaling van 8 km te maken naar de hoofdweg richting Katmandu. Verschrikkelijk veel haarspeldbochten kunnen er in deze afdaling zitten, jammer dat ik ze niet geteld heb. Na een paar km was Newan er al, instappen en de mist induiken. Na twee uur rijden zijn we aangekomen bij de ‘alles wat maar te wensen is’ tempel. Dus dat daar ook maar gedaan ter meerdere eer en glorie voor alle familie, vrienden en bekenden.
Het was werkelijk file vorming op weg naar de tempel die op ruim 1300 meter hoogte lag. Gelukkig was de cabel car van Oostenrijks fabricaat. Met een rotvaart vlogen we omhoog, achter ons was een vrachtcabine waar de te offeren geiten op stonden. Deze waren voorzien van een kaartje en werden boven vastgezet totdat de eigenaar ook boven was, die de geit dan ritueel nat maakte op hoofd en kruis, om daarna met een drijfnatte geit naar de tempel te gaan. Bij ons in de cabine zat een hindoe familie die een haan ging offeren. Hij zet in een speciale kippen korf, maar we zagen ook veel kippen die in een plastic tasje vervoerd werden. Onze gids die ons op de bedevaartstocht vergezelde, legde uit dat deze dieren weer mee naar huis gaan om dan dezelfde dag feestelijk opgegeten te worden. Deze dieren hadden de zegen van God meegekregen en men mocht deze dieren dan ook alleen maar opeten met hindoe familie en vrienden. Bij een kip ging het dan om 6 tot 8 mensen, bij een geit om 10 tot 30 mensen afhankelijk van de hoeveelheid vlees. Je nodigt wel de mensen uit zodat ze zich kunnen voorbereiden op deze rituele maaltijd.
Na ons rondje rond de tempel en onze wensen met het geluid van de bellen de hoogte in gestuurd te hebben, volgde de afdaling met de kabelbaan. De gids Sundarh heeft afscheid genomen en wij zijn met Newan doorgereden naar Katmandu, waar we in het toeristencentrum van de stad terecht zijn gekomen. De excursie vanmiddag ging niet door, dus zijn we op eigen houtje naar de Tuin der Dromen gegaan, een oase van rust in deze stad. Hierna nog een paar spulletjes gekocht voor familie en bekenden en daarna gegeten in een zeer bekend eethuis met Nepalese gerechten. Het is hier nu buiten 0 graden dus we wennen alweer aan de Hollandse omstandigheden. Morgen maar een legging aan om de sightseeing tour door de stad te maken.