wat tikt daar zachtjes tegen het boutje aan.

Goed geslapen, goed ontbijt en gezellig met de gastvrouw gekletst, ze was ook net oma, dus Ineke was weer in haar sas. Prachtig landschap en weer die mais, mais, mais, is het voor het voer van de dieren of voor de biogasinstallatie. Wat een zonnencellen, niet te tellen, hebben wij wat gemist in Nederland. Vraag mij wel af of al die energie wel gebruikt kan worden op zo een zonovergoten dag, want je zet hem niet uit.
Het zacht tikken van de fiets begint irritant te worden. Het is de bagagedrager die wat gezakt is en net een zwak puistje op de band raakt, dit kan weleens uit elkaar springen. Dus maar wat lucht uit de band gelaten en psttttttt, vliegt ventiel met dop en al weg en de band geheel plat. Zit met de handpomp te zweten om die 5 bar maar weer in die band te persen en het bagagerek wat opgekrikt.
We passeerden een opa op de scooter die zijn kleinkind in een apart zitje mee op stap nam. Beiden genoten ze er zichtbaar van. We zijn nu in Havixbeck en werken aan dit verslagje. We gaan nu even een biertje doen en misschien wel weer naar de Italiaan (keuze uit drie en een duits restaurant.