14 Jan per tuk-tuk naar de rots van Sigiriya

14 januari een echte werkdag en dat op zaterdag
We zijn na een overvloedig ontbijt om 7 uur vertrokken en naar de Pidurangala rock gegaan met de singing tuktuk driver (Aruna). De dauw is aan het optrekken en we waren zowat alleen op de wereld. De weg door het bos was prachtig en de vogels starten weer volop met hun gezang. Vanaf deze rots zouden we een prachtig uitzicht hebben over de omgeving. We moeten er dan wel wat voor over hebben allereerst entree, die was maar 500 roepi. Een steile klim door het bos, het eerste deel 160 meter hoog ging prima maar toen veranderde het pad in een rostklimpad, waar je met ware bergmanskunst voorzichtig moest stijgen, om niet uit te glijden of je voet te verstuiken. Boven aangekomen hadden we een drijfnat lijf en kleren, maar het uitzicht liet alle inspanning vergeten.
Uitzicht op Sigiriya, Dambulla, de meren, het oerwoud en de rijstvelden. De afdaling was zowaar nog iets moeilijker, Ine heeft bij een val haar pols bezeerd. Om tien uur zijn we doorgereden naar Dambulla, een rotstempel, maar hadden wij in de gaten dat die monniken het altijd hogerop zochten, dus ook hier weer tweehondermeter omhoog met traptreden, ik voel mijn knieen nu nog. Om twaalf uur hadden we genoeg boeddha’s, rotstekeningen en traptreden gezien.
Op de weg terug naar huis nog even gegeten bij de keuken van een landbouwschool, waar de cursisten bij toerbeurt een biologisch gerecht moesten maken, verse groenten biologisch en gezond van samenstelling. We hebben een paar hapjes gekocht om de hongerklop te voorkomen. Om twee waren we weer bij het verblijf, om de tijd te vullen hebben we alle vermoeidheid weg laten wrijven met natuurlijke olien en vetten, een sauna om de verontreinigingen eruit te zweten. Op een bladerdek gelegen van geurende blaadjes en kleine takjes, om daarna de specialiteit mee te maken: een pan olie leeg laten lopen op je voorhoofd met als doel de totale ontspanning te ervaren. Na twee uur waren we hiermee klaar, vol geur en olie en vet gingen we weer huiswaarts.
Omdat ik afgesproken had om echte curries te leren maken, moest ik om 5 uur in de keuken aantreden. Van 18.30 uur tot 19.30 uur hebben we aantekeningen gemaakt, staan roeren en proeven, hierna aan deze zelfgemaakte maaltijd, heerlijk al zeg ik dat niet gauw, ook als ik het zelf klaargemaakt heb. Ben nu na de buffalocurd met honing dit verslagje aan het typen, nog twee uur wachten en we mogen de oliën en vetten afwassen, beter was te wachten tot morgenvroeg, maar ik vind het nogal genant om zo vet het bed in te duiken.