De rijstvelden in met Dung

Prachtig weer en een zeer kalm stadje, met af en toe op een hand te tellen westerling. Voor de locals hier zijn we waarschijnlijk nog een bezienswaardigheid (wat ook zo is).
Vanmorgen de geschiedenis opgehaald en hierbij kwamen de verhalen naar boven die mijn vader mij vertelde over de Franse oorlog hier tegen Ho Chi Ming.
Wat geslenterd over de markt om je af te vragen waar de klanten zijn en of ze wel van hun achosie kunnen bestaan. Dung de receptionist van DBP Hanoi hotel had aangeboden om ons te begeleiden naar een Black Tai village. Aldus gedaan, daar kwamen we midden in een feest terecht van de oplevering van een huis van de hoofdcommissaris van politie. Volgens Dung een huis van 1 miljard Dong, waarvan het politiehoofd waarschijnlijk zelf niets heeft betaald. Of dit korruptie is of het systeem, daar mag je naar raden. We moesten naar binnen komen en zaten tegelijk aan de rijstwijn. Ineke kreeg het na de tweede al redelijk warm en wilde wel opstappen. Ze lieten ons zo nog maar niet gaan. Het was best leuk, met de dames gedanst en een paar rijstwijntjes verder, nog even een liedje voor hun gezongen en ze in een vrolijke stemming achtergelaten. Zo'n feest duurt wel drie dagen en er worden een paar varkens, buffels en veel kippen geofferd via de maag, maar ook dit wordt weer aangeleverd door de gasten. Zelfs het personeel moet komen en afhankelijk van hun rang 1 miljoen Dong meenemen om kans op promotie te maken. We zijn op ons gemak het dorp uitgegaan en hebben in een toprestaurant gegeten. Je eet hier in een hangaar, met de krakende kippenbotjes onder de schoenen en servetjes die aan je schoenen blijven plakken. Morgen zeer vroeg op. We laten ons onderweg uit de bus droppen in Mai Chau voor kenners route nr 6 op weg naar Hanoi.