30 januari Wandelen naar het oude deel van Negombo

Op gemak gegeten en een paar verslagen op de pc gezet, de schoenen aan en deels langs het strand en door de oudere woonwijken naar de visafslag. Zo fris als langs het strand rook het hier niet. Het aantal kraaien was ontelbaar en zaten zich te verlekkeren aan het visafval wat de visverwerkers niet konden gebruiken. Je moest je een weg banen door de stank, de kraaien en visafval. Je begrijpt het niet dat dit mogelijk is en men nog in leven blijft na het eten van de goede visdelen die op het strand te drogen zijn gelegd. Op zich gebeurt dat wel netjes. Op grote gevlochten kokosmatten waar men alleen met schone voeten op mag lopen, worden de opengewerkte en van ingewanden ontdane vissen te drogen gelegd. Af en toe loopt er een oud vrouwtje door met een bezem om de kraaien weg te jagen. Een soort kat en muis spel. Zodra het iets begint te regenen, dekt men alles weer af met een stuk plastic. Het strand achter de oude stad lag vol met te drogen vis. Allerlei soorten wat op zich een mooi gezicht was. De vrouwen waren hier en daar de vis aan het keren om de andere kant te laten drogen. Gelukkig was de stank hier veranderd in de geur van stokvis, het rook er naar een combinatie van vis en zout. Op zoek naar een koffiehuis, in een theeland is dit al een opgave op zich. Onderweg nog even geschuild voor de regen op een playground van de St Mary’s school waar de jeugd aan het oefenen was voor een presentatie. Dit was wel kostelijk om te zien, bij de eerste dikke druppels renden ze naar de tenten. Zodra het wat droger was, floot de meester zijn pupillen weer in het gelid om de mars waarmee ze bezig waren, voort te zetten. Langs de lagune vol met goede en wrakke boten eindelijk een Italiaans koffiehuis gevonden, heerlijk smaakt de koffie dan. Lopend terug naar guesthouse de Bleu Elephant. Ons omgekleed om nog een duik te nemen of eerlijkgezegd je gewoon om te laten duwen door de zware golfslag. Voor de afwisseling weer echt origineel Lanka food gegeten.