Het blijft knagen....

Arequipa II 16-01
Lekker geslapen en ontbeten. Nog wat lummelen op de kamer, om dan net op de valreep naar de Plaza de Armas gelopen om ons aan te sluiten bij een free city tour, lopend nog wel. Geweldig om zo twee en een half uur door het centrum van deze miljoenenstad te lopen. Alles gezien, waar je als toerist aan voorbij zou lopen. Chocoladethee geproefd, zaden uit de Andes gegeten. Te vroeg geboren, als je …….. jaar geleden nog 3 cacaobonen naar beneden bracht uit de Andes, kreeg je een vrouw als beloning. Geweldige gids, niet een uit het hoofd geleerd verhaal maar gewoon een weergave, niet te lang maar overtuigend en met liefde gebracht, een must voor elke bezoeker van deze stad. En dat for free, het doel van deze groep is om jongeren op te leiden en de stadsgeschiedenis gewoon te vertellen aan zoveel mogelijk mensen. De tip die welkom was, gebruiken ze voor opleiding en city promotie. Als afscheid nog een pisco sour gekregen. Na deze wandeling zijn we op advies van de gids blijven eten in het restaurant waar we zaten. Als we er bleven dan nog een pisco sour van de zaak, je zou bijna op de tafel gaan dansen. Dus maar eens kijken wat de pot schaft, cavia ja dat zie je niet bij ons op het menu, doen dus gefrituurde cavia met nieuwe aardappel en a la dente groente. Ik zie net op de tv een Amerikaanse docu op Animal Planet over troeteldieren, vreemd die Amerikanen met jurkjes voor hun huisdier. Opeten????? Na het eten nog rondgezworven door downtown en alsof pa Vereecken het wilde, werden we aangetrokken door het franciscaner convent, waar we in ogenschouw kwamen te staan met een beeld van Franciscus van Assisi, maar vlug de cavia vergeten. Volgens onze gids de beste manier om ergernissen of vulkaanuitbarstingen te vergeten, is de vulkaan een andere naam geven en je ex gewoon uit je kop zetten. Na een kleine break op de hotelkamer, hebben we in een goed restaurant ook maar even een alpaca biefje genuttigd. Welterusten.