12 januari midden in een buitenwijk

12 jan
We zijn vanmorgen met de tuktuk naar de Hindoe tempel en het oude Fort gegaan. Het was een officiële feestdag voor de Hindoe zodat het gezellig druk was op deze ooit door Nederland bestuurde rotspunt. Bij de tempel de schoenen uit, de sokken weer vol zand lopen, je moet er wat voor over hebben, dit is al haast een bedevaart. Prachtig om de vele gelukwensen te zien. Men knoopt in een reepje afgeschuurd vod, enige munten en knoopt het geheel dan met vlinderstrik in een boom. Zo krijg je fantastisch versierde bomen die op afstand volop in bloei lijken te staan. Op een gegeven moment zagen we bakjes in de boom hangen, wel honderden. Bij navraag was het een symbolisch ledikantje dat door pas getrouwden met een vurige kinderwens, in de boom werd gehangen. Op de terugweg werden we staande gehouden door de nachtvisser, hier heb ik de avond ervoor mee staan praten toen hij zijn staandwant (visnet) van 500 meter aan het leeghalen was. Hij had hier op de top een sapwinkeltje.
We hebben een appelsienen drankje gevraagd maar zonder ijs en zonder suiker maar wel een fles bottled water, lekker zuur en zeer dorstlessend. Jammer dat het fort nu nog bewoond wordt door de Lankaanse Navie. We konden wel een paar gebouwen op afstand bekijken, maar wel immens groot voor die tijd. Het ging onze specerijen handelaren voor de wind toen.
Op het busstation nog even navraag gedaan voor de bus. Met de gewone bus konden we zeker elk uur wel wegkomen. Dus op naar ons verblijf, nadat we onderweg een kwalitatief goede Sri Lankaanse lunch hebben genoten. In ons verblijf aangekomen nog een koffie gedaan een videootje gedeeld en onze namen vereeuwigd op de muur in dit guesthouse.
De alleraardigste eigenaar regelde weer een tuktuk en onze vracht werd netjes achter in de bus afgeleverd. Al met al een voortreffelijk verblijf hier aan de Dyke straat in Dykes resort.
Ach we raken al weer gewend aan de bussen, tot we bijna achterop een vrachtwagen zaten, zo hard afremmen maakte me wakker om te zien dat we op nog geen 50 cm van de achterkant van die vrachtwagen zaten. De mensen plukker heeft ons in Harabarade perfect uit de bus gezet en wat haastig de bagage zo uit het achterruim getrokken om het op straat te dumpen, tijd is geld zullen we maar zeggen.
Prachtig mooi nieuw verblijf Weaver Bird. Na de ook hier weer aangeboden koffie te hebben genuttigd, zijn we wat gaan wandelen, om te verdwalen, dus dan is het al moeilijk om weer het juiste pad te vinden. In deze buitenwijk spreekt bijna niemand Engels. Met hulp van een tuktukker en een buschauffeur die de hulp inriepen van google earth, zijn we toch weer thuis gekomen. Even opfrissen en hier hebben we onvoorstelbaar lekker gegeten, de eerste plek waarvan ik zeg, je kunt de liefde proeven waarmee het is klaargemaakt. Ik stop nu, morgen is het vroeg dag, we gaan op vogeljacht en moeten om 5 uur uit bed zijn.