Vol busje
Blijf op de hoogte en volg ErickIneke
12 Januari 2014 | Panama, Isla Boca Brava
Vanmorgen een lekker ontbijt gehad en om negen uur in het busje gestapt. Op de eerste bank konden we niet zitten, want daar had iemand in zijn broek zitten plassen. Dus achterin waren nog twee plaatsen naast elkaar achter een leuke baby wat ons zomaar aan Eya deed denken. Het ging voortreffelijk, gewoon mensen oppikken on the road totdat het busje vol is en het gangpad ook. We waren van Santa Fe op tijd in Santiago om de bus naar David te halen en ons te laten droppen op de junction Horconcitos. Prachtig zoals het nu gaat, maar de vierbaans veranderde in een tweebaans weg en de snelheid hangt af van de langzaamst rijdende vrachtwagen. Je hoeft voor de snelheid geen auto te huren, want die gaan hier op de tweebaans wegen niet veel harder dan een doorscheurende bus.
Ook dit busje zat grutvol, de beenafdruk van de jongeman naast mij voel ik nog, ten eerste omdat het niet echt prettig is, ten tweede omdat de druk van zijn been op een van mijn ritsen na honderdvijftig km toch behoorlijk gaat irriteren en dan kun je geen kant op. Gelukkig was he landschap op weg naar David afwisselend, vleesvee- en melkvee bedrijven in het heuvelland, groenten op de vlakkere percelen afgewisseld met mais op de steenhoudende gronden, ook werd het bergachtiger.
De chauffeur wist precies waar we gedropt moeten worden, eerst 14 dollar betaald voor deze 2,5 uur durende rit. Stond er zowaar een busje klaar voor richting Boca Chica en alsof ze het onderling afgesproken hadden, er lag ook al een bootje klaar om ons naar Boca Brava te varen. Het lijkt toeval maar volgens mij spelen ze elkaar de klanten toe.
Prima hotel, licht valt af en toe uit en dan zie je geen lobster voor de ogen, maar gelukkig mag je die met de handen eten en af- of uitzuigen, dus geen probleem, de schaal laat je van zelf wel liggen.
Vanmiddag hebben we heerlijk gezwommen op een bounty strand met een lokale familie, die vinden het maar gek dat je met je blote lijf gaat zwemmen. Misschien houden ze hun shirt wel aan om zich tegen de huidkanker veroorzakende straling te behouden.
Leuke gasten uit Nederland, Nederlanders uit Argentinië, Fransen, Engelsen en Amerikanen uit Oregon en ja het stel uit Denver was hier ook. Zitten nu lekker aan de koffie, de baas zal voor mij een sterker bakje maken. Het is alsof we echt vakantie hebben, heerlijke Cariben muziek op de achtergrond, het is hier echt prachtig en nog niet te toeristisch. De baas brengt ons het sterkere bakje dus ik ga daar maar van genieten met een vissersbootje op de achtergrond die de muziek probeert te verstoren.
Ik zou zeggen tot in Panama.
Ook dit busje zat grutvol, de beenafdruk van de jongeman naast mij voel ik nog, ten eerste omdat het niet echt prettig is, ten tweede omdat de druk van zijn been op een van mijn ritsen na honderdvijftig km toch behoorlijk gaat irriteren en dan kun je geen kant op. Gelukkig was he landschap op weg naar David afwisselend, vleesvee- en melkvee bedrijven in het heuvelland, groenten op de vlakkere percelen afgewisseld met mais op de steenhoudende gronden, ook werd het bergachtiger.
De chauffeur wist precies waar we gedropt moeten worden, eerst 14 dollar betaald voor deze 2,5 uur durende rit. Stond er zowaar een busje klaar voor richting Boca Chica en alsof ze het onderling afgesproken hadden, er lag ook al een bootje klaar om ons naar Boca Brava te varen. Het lijkt toeval maar volgens mij spelen ze elkaar de klanten toe.
Prima hotel, licht valt af en toe uit en dan zie je geen lobster voor de ogen, maar gelukkig mag je die met de handen eten en af- of uitzuigen, dus geen probleem, de schaal laat je van zelf wel liggen.
Vanmiddag hebben we heerlijk gezwommen op een bounty strand met een lokale familie, die vinden het maar gek dat je met je blote lijf gaat zwemmen. Misschien houden ze hun shirt wel aan om zich tegen de huidkanker veroorzakende straling te behouden.
Leuke gasten uit Nederland, Nederlanders uit Argentinië, Fransen, Engelsen en Amerikanen uit Oregon en ja het stel uit Denver was hier ook. Zitten nu lekker aan de koffie, de baas zal voor mij een sterker bakje maken. Het is alsof we echt vakantie hebben, heerlijke Cariben muziek op de achtergrond, het is hier echt prachtig en nog niet te toeristisch. De baas brengt ons het sterkere bakje dus ik ga daar maar van genieten met een vissersbootje op de achtergrond die de muziek probeert te verstoren.
Ik zou zeggen tot in Panama.
-
12 Januari 2014 - 11:08
Marie Louise:
Hallo Erick en Ine,
Heb jullie verhalen gelezen ,fantastisch ben wel heel benieuwd hoe ver jullie komen?Ineke je kunt een app van Lonely Planet down loaden voor weinig dan hoef je die zware boeken niet mee te nemen .ik neem aan dat er internet cafés zijn die beter werken dan in Birma.
Erick wat je koffie en wijn betreft zit je wel in een goed gebied en ook is het avond vertier meer dan waar ik van dan kom ,mensen in Birma in de dorpen staan om 6uur op en gaan vroeg naar bed dan is het ook koud in de bergen en ook geen moer te beleven Ik wens jullie nog een Happy nieuw jaar toe met veel genieten .lieve groet Marie louise -
12 Januari 2014 - 12:40
Astrid:
Zo, inmiddels ben ik bijgelezen. Het ziet er weer goed uit. Dat bountystrand lijkt me wel wat.
Geniet-ze. Liefs Rik en Astrid -
13 Januari 2014 - 06:04
Bram:
ben inmiddels ook zo ver om het te volgen en heb bij het eerste verhaal al de indruk dat het genieten is. Ga vanavond met bij de start van de reis geginnen. Veel plezier de rest van de maand.Groeten bram janse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
