Uitlaat tegen Uitlaat

Het is wel een macho gedoe, van kleine tot de dubbeldeks bus. De chauffeurs laten hun voertuigen ronken en blazen zoals je bij de trekker-trek nog niet hebt gehoord. Dit gaat uiteraard vergezeld van donker makende wolken die niet om in te ademen zijn. Wat een verspilling zul je denken, maar alle brandstoffen kosten hier maar een dollar dus een litertje er meer of minder doorblazen, hoort bij het spel.
Gisteren ons hotel in Panama City verlaten om naar Santiago te reizen. Zeer comfortabel en voor 18 dollar voor twee, 250 km en drie uur in een airco bus, beetje te koud. We werden voor de deur van het hotel er uitgezet. Prachtige outillage, met voor ons doen, toch wel een lage warmwater temperatuur. WIFI mist maar dat maakt het alleen maar rustiger.
Omdat we er minder lang overgedaan hebben dan we dachten, zijn we met de lokale bus ook even een bezoek gaan brengen aan de holy spirit waterfall. Prachtige plek zoals je elke vakantie zoekt om je voeten te koelen en te chillen. In dit kleine gehucht staat een van de oudste koloniale kerkjes met een geheel uitgehakt altaar van hout. De heiligen hebben hier het gezicht van de lokale mensen uit de tijd dat het altaar is gemaakt. Was de moeite waard om dit kerkje te bezoeken. Na deze leuke middag weer met het lokale busje terug. Het beloofde heel wat, de bus kwam aanstormen met zo’n overdonderend uitlaat lawaai, dat wij van schrik al achteruit sprongen. Tijdens de veel te snelle rit en oorverdovend lawaai heb ik nog getracht om oordopjes te vragen, wat tot enige hilariteit leidde en hij zijn busros nog meer liet brullen. We waren wel 15 minuten sneller terug en dat op een afstand van 16 km.
Vanmorgen uitgecheckt en een tarief voor gepensioneerden betaald, ik zit immers voor 30% in de VUT. Met de taxi naar het busstation gegaan om van Santiago met een wat grotere Toyota naar Santa Fe te reizen, dit ligt ruim 50 km het land in. De rit was zeer relaxt, een rustig rijdende chauffeur en gemoedelijk tempo. Busje kwam wel vol lokale mensen , die geuren van hun werk bij zich droegen, de varkensboer, de kippenboer, de uit zichzelf zwetende huisvrouw en de jongelui die allerlei vreemde Axes rond spreiden. Het scheelde niet veel of andermans kinderen kwamen bij je op schoot zitten. We zijn om 11 uur aangekomen in Santa Fe. Gedropt voor het hotel, toevallig nog even gebabbeld via Skype met mijn zus, maar die moest schrijven. Plat geslagen stukje vlees gegeten met heerlijk veel knoflook.
We zijn van plan straks even te gaan zwemmen in een meertje bij een waterval op 20 minuten gaans.