Dag nacht dag

Zo gaat het snel een samenvatting van de afgelopen 36 uur, eigenlijk doe je teveel indrukken op en dan moet je ze ook nog verwerken. Maar we ondergaan, laten we zomaar zeggen, alles zeer relaxt.
Op naar het wereldwonder de Taj Mahal, het valt inderdaad niet in woorden of foto’s te vangen, deze wit marmeren graftombe gebouwd door Sjah Jahan. De sunrise of de sunset hebben we gemist, want mistig was het tot het moment dat we de sight verlieten. De zon brak door zodat we nog wat sfeer van het witte marmeren mausoleum konden aanschouwen en foto’s schieten.
Het nieuwe Agra Fort bezocht, wederom veel indrukken. Na de lunch zijn we met Kishan op ons gemak naar het station gereden om de nachttrein naar Varanasi te nemen. Via een omweg door het boerenlandschap met een uitstapje door de akkers en in het dorpje. Prachtig dorpje overal buffalo’s, kamelen, geiten, schapen, een bok met een anti-dek doekje, met er tussendoor horden kinderen die ons volgden. Veel vuil op straat, pratende mannen en werkende vrouwen, de was, maishakselen, naan (Indiaas brood) bakken, stront in ronde vormen maken om te drogen, huiswerkmakende meisjes en kinderen die hun Engels wilden oefenen. Wel een wat armere omgeving dan de steden en dorpjes die we eerder gezien hebben, maar lopend door de akkertjes hebben ze voedsel genoeg.
Bij het station aangekomen afscheid genomen van Kishan, een ervaren veilige behulpzame chauffeur, de tip die we gegeven hebben, is voor de studie van zijn kinderen bestemd. De lokale agent nam ons onder zijn hoede om de trein te halen, tijd genoeg we hadden ruim twee uur.
Wachtend op het station zie je wat wedergeboorten in de vorm van muizen en ratten. Ze zijn bijna tam omdat men ze ook niet mag doden. Zodra je op een meter afstand komt gaan ze een beetje uit de buurt ongeveer ook een tot twee meter, maar een teken geven dat ze bang zijn nee niet echt, net als de duizenden spreeuwachtigen die op de spanten van het stationsdak en de stroomdraden van de trein zaten, die waren door fluiten of handengeklap ook niet weg te branden, alleen als er een trein stroomafnemer langs kwam, vlogen ze even op. Het gevolg was wel dat je op het perron de strontsporen in de richting van de spanten kan terug vinden. Trouwens tussen de rails vind je alles terug wat je maar weg kunt gooien, onvoorstelbaar op de plaatsen waar de wc van de trein wat vaker stil heeft gestaan, vind je hoopjes menselijke uitwerpselen met laagjes papier ertussen.
Als je de tijd hebt, zie je dat de hapjesverkopers de in olie gebakken snacks in driedubbel kartonnen dozen vervoeren waarvan het karton zwart is geworden van het vet. Deze happen worden aan de tweede en derdeklas passagiers verkocht en in een stukje krantenpapier verpakt, om daarna ergens langs het spoor als nieuwsbrief voor het lokale volk te dienen of misschien wel als toiletpapier.
De lengte van de treinen is een flinke wandeling maken omdat een trein met steenkool wat langer stilstond dan in mijn ogen normaal, ben ik er maar even langs gelopen: 25 wagons van 15 meter vol met steenkool getrokken door een lock van 6012 pk, onvoorstelbaar. Ik moet wel zeggen dat het spoor er goed bij ligt in India en dat je de meest grote plaatsen goed kunt bereiken. Bij de lock aangekomen waren ze de schade aan het herstellen van een aanrijding met een rund. Een van de luchtslangen lekte, met aftands gereedschap staan ze dat rustig te maken op hun gemak.
In de trein hadden twee Indiase mensen onze plaatsen ingepikt, maar we konden ze goed duidelijk maken dat zij maar boven moesten slapen en wij op de onderste bedden, die hadden we ook geboekt. Eerste klas, dus beddengoed schoon, een maaltijd, handdoek en water met een gelukkig een Frans toilet. Prima dus.
Het slapen is even wennen op de harde banken en het geknor van de twee medereizigers, moest ook wennen, maar we hebben wel geslapen, wel vier uur langer dan de bedoeling was omdat door de mist de trein vier uur vertraging heeft opgelopen.
21-1
Rustig aan, wat zwalken in de omgeving, weverijtje bezocht, om om drie uur naar de plaats te gaan waar Boeddha in Sarnath kwam, om hier ongeveer 500 voor Chr te preken. Dankzij de Engelsen hebben ze hier veel opgravingen verricht en deze voor boeddhisten heilige plaats blootgelegd. Alom was het gezang te horen van de mantra’s gezongen door pelgrims uit Nepal, Japan en veel andere Oost- Aziatische landen en een pelgrom uit Nederland. Nu op weg naar een maaltijd om morgen Varanasi en de Ganges te bezoeken, vroeg uit de veren, om 5.30 uur gaat de wekker.