Naar de Galapagos van Peru
Blijf op de hoogte en volg ErickIneke
12 Januari 2016 | Peru, Lima
Vroeg uit de veren
Ja al op om 5.30 uur, het nachtzweet afspoelen en op ons verzoek konden we nog een stevig ontbijt naar binnen werken. De verse sapjes voor de vitaminen, Ineke heeft ook nog een batterij aan deze middelen mee. De ophaaltaxi was wel wat laat en probeerde de tijd in te halen door opeens alle verkeersregels te vergeten. Gelukkig ging hij niet verder dan de Pan Amerika waar we in een andere bus moesten overstappen. Na ruim een uur in de bus zijn we met nog een aantal andere busladingen in een 45 persoons speedboot gestapt. Met de 400 pk van Yamaha veegde deze met een snelheid van 40 km over het water. Verfrissend was het wel en smooth omdat het bladstil was. Op deze eilanden 20 km uit de kust is geen boom te bekennen. Aangekomen bij de Ballestas islas kregen we het idee dat dit de Galapagos eilanden waren. De speed ging naar een tempo van slow om alles maar goed te kunnen zien, Jan van Genten die jongen aan het voeren waren, zeeleeuwen die de strijd aangingen wie de meeste bevruchtingen mocht doen. De Inca stern, de pelikanen met hun donzen kuikens en de pinguin, prachtig stuk natuur op deze verlaten eilanden waar men nu nog een keer in de 7 jaar de guano af mag steken. Varend onder de overhangende kliffen kwamen de etensresten, uitgeklopte veren, verse lugano en het donspluis op ons dwarrelen. Prachtige natuur, kraakhelder water en ondanks dat er geen wind stond toch de enorme beuken van de oceaangolven tegen deze bestendige rotsen. Aan de hoogte van de mossel en alikruikenlaag was het getijdeverschil af te lezen, slechts 30 centimeter. Op de terugweg een kaars opgestoken in de El Candelabro na een Americano (flinke bak pleur) in Paracas, terug in de bus naar Ica. De samenstelling in de bus was op een paar mensen na compleet veranderd. Ze gaan niet leeg terug en wel op tijd, maar goed dat ik bleef volhouden dat er nog een Peruaans Amerikaans gezin miste. Dus maar weer keren en daar kwamen ze aanlopen, niet eens meer de tijd gekregen om na te genieten van hun lunch. Deze hebben wij hier in ons Hotel Vila Jazmin tot ons genomen, we gaan een relaxte middag tegemoet, de zon schijnt, het is 26 graden en het hotel heeft een zwembad!
Ja al op om 5.30 uur, het nachtzweet afspoelen en op ons verzoek konden we nog een stevig ontbijt naar binnen werken. De verse sapjes voor de vitaminen, Ineke heeft ook nog een batterij aan deze middelen mee. De ophaaltaxi was wel wat laat en probeerde de tijd in te halen door opeens alle verkeersregels te vergeten. Gelukkig ging hij niet verder dan de Pan Amerika waar we in een andere bus moesten overstappen. Na ruim een uur in de bus zijn we met nog een aantal andere busladingen in een 45 persoons speedboot gestapt. Met de 400 pk van Yamaha veegde deze met een snelheid van 40 km over het water. Verfrissend was het wel en smooth omdat het bladstil was. Op deze eilanden 20 km uit de kust is geen boom te bekennen. Aangekomen bij de Ballestas islas kregen we het idee dat dit de Galapagos eilanden waren. De speed ging naar een tempo van slow om alles maar goed te kunnen zien, Jan van Genten die jongen aan het voeren waren, zeeleeuwen die de strijd aangingen wie de meeste bevruchtingen mocht doen. De Inca stern, de pelikanen met hun donzen kuikens en de pinguin, prachtig stuk natuur op deze verlaten eilanden waar men nu nog een keer in de 7 jaar de guano af mag steken. Varend onder de overhangende kliffen kwamen de etensresten, uitgeklopte veren, verse lugano en het donspluis op ons dwarrelen. Prachtige natuur, kraakhelder water en ondanks dat er geen wind stond toch de enorme beuken van de oceaangolven tegen deze bestendige rotsen. Aan de hoogte van de mossel en alikruikenlaag was het getijdeverschil af te lezen, slechts 30 centimeter. Op de terugweg een kaars opgestoken in de El Candelabro na een Americano (flinke bak pleur) in Paracas, terug in de bus naar Ica. De samenstelling in de bus was op een paar mensen na compleet veranderd. Ze gaan niet leeg terug en wel op tijd, maar goed dat ik bleef volhouden dat er nog een Peruaans Amerikaans gezin miste. Dus maar weer keren en daar kwamen ze aanlopen, niet eens meer de tijd gekregen om na te genieten van hun lunch. Deze hebben wij hier in ons Hotel Vila Jazmin tot ons genomen, we gaan een relaxte middag tegemoet, de zon schijnt, het is 26 graden en het hotel heeft een zwembad!
-
13 Januari 2016 - 08:57
Marieke :
Yesssssssss het is weer januari! Ik ga weer genieten van jullie reisverslag, heel veel plezier daar!! -
14 Januari 2016 - 10:59
Irma:
Klinkt allemaal heerlijk en aan de foto's te zien valt er veel te genieten.
liefs Irma -
15 Januari 2016 - 10:00
Corry:
Lieve buren, dit klinkt allemaal geweldig.
Blijf genieten in dat verre Peru! Door jullie verslag geniet ik mee.....xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
