Stijgen en dalen

Om 5.30 uur opgestaan om een prive trekking te doen in het Gunung Leuser park. Met af en toe gevaarlijke inhaalmanoevres zijn we met gemiddeld 100 km per uur daarheen gevlogen, het was geen rijden meer, maar veilig vliegen, we waren er binnen twee uur. Dus eerst het ontbijt nog maar eens overgedaan, maar goed ook want de opgenomen energie was wel nodig. Om 9.00 uur had Eddy Bloemkool de papieren, de boodschappen en lunch geregeld. Blijkt dat je dus met veel meer groepen aan het wandelen bent. Maar Eddy wijkt af van de route en we maken daardoor veel langere of kortere tracks, met het gevolg dat we tamme en wilde oerang-oetangs gezien hebben. Het was wel afzien, doe het maar eens, zeker 6 keer een hoogte overbruggen van 400 tot 450 meter om het ook weer af te zakken. We hadden een geweldige fruithap tussendoor met voor ons toch vier onbekende en heerlijke fruitsoorten. Het gaat zoals overal in de wereld, de gidsen hebben mobiel geleuter met elkaar en weten, omdat ze met de apen praten waar ze uithangen. Boven in de toppen dus bij het fruit dat rijp is. Ineke vindt dat apen wel een mooi leven hebbben, lekker fruit eten wat ompielen en slapen, leek haar wel wat, maar ik denk dat het niet in haar genen zit. We zijn gelukkig geweest om toch twee families te mogen ontmoeten en een geweldig harige vent (op 50 m hoogte) die nog te lui was om een banaan (wat niet mocht) te komen halen. Na dik zes uur klimmmen en dalen met soms een glijpartij had Ineke het wel gehad (ik ook). Eigenlijk vond ik Ineke best stoer ook al werd ze af en toe door de hulpguide over gevaarlijke stukken geloodst. Half slapend hebben we ons door onze kamikaze chauffeur terug laten brengen, maar nu in 3.5 uur met nog meer bijna-bots-kansen. Zijn net terug van het eten in een traditioneel halal restaurant, nog een bak koffie en dan pitten.