Stranddag en boulevard

We zitten in een wat gedateerd resort, met de uitstraling van de jaren 60. Een paar hippies uit die tijd dachten destijds, we blijven hier. Netjes goed zwembad en de keuken is oke. Vanmorgen gelezen en gezwommen. Een Britse moeder met twee kleintjes maakt voorzichtig de schoenen van de kinderen zandvrij, zonder dat de opgedofte kinderen nat werden. Wat schetst mijn verbazing komt het kleine meisje terug en gaat onder de douche staan, ze kan op haar tenen net bij de kraan en draait hem open. Wat had ze een lol en ik lag in een deuk, prachtig gezicht en een moeder op de achtergrond die zich met moeite inhield. Na het ontbijt ook weer gezwommen en daarna besloten de boulevard af te lopen. We kwamen zo in het huis van Adrien Jean le Mayeur, een Belg die voor de oorlog al in Tunesie en Marokko zijn kunsten heeft vertoond (er is werk van hem verkocht voor 360.000 gulden). Hij komt voor het eerst in 1932 op Bali waar hij mooie vrouwen gaat schilderen in de steil van impressionisten en dan hangen er in zijn huis hier 90 van zijn werken, prachtig. Waar op de wereld is nog een plaats waar je zo als schilder kunt beginnen. Hij is trouwens met een beeldschone getrouwd die nog geen 16 was. Nog verder op de boulevard kwamen we de vissers tegen. Die staan voor uren in het water met kleren en al aan (dan worden die vanzelf wel fris en schoon) hun net uit te zetten en op te halen om dan een kilo sprot er uit te schudden. Je moest er als de kippen bij zijn anders liepen de katten er mee weg, prachtig gezicht. Na de wandeling aan het strand gelegen en het werd grauw en grijs. Voor de regen op tijd in het huis, de plensbui is er een die wij niet kennen. Met de badlakens als beetje bescherming door 10 cm waterstroom gelopen om te eten, Balinese gegrilde babykip met extra frietjes. De badlakens zijn omgeruild voor een plu die normaal bij het huis hoort.