Tussen tempel en fabriek

Vanmorgen uitgeslapen, ondanks de oproep tot gebed om 4 uur, kwam goed uit, moest toch plassen. Een pannenkoek met banaan als ontbijt, dit doet me denken aan mensen die geen brood in huis hadden en de kinderen met een pannenkoek naar school stuurden. Het viel erg mee, en je kunt er best een halve dag mee vooruit. Achter op de brommer langs stadspaden en rijstvelden, landweggetjes naar de Prambanan temple, een hindoe tempel. Op het platteland nog een foto of wat gemaakt van de lokale vleesveehouderij. De mestbeesten waren voor eigen gebruik en werden gemest met olifantengras, wat de locals overal op elk vrij stukje grond hadden geplant om het daar bij 2 meter lengte met de zeis te maaien en het vleesvee te voeren. Vroeger had men de beesten onder hun huis in het dorp, maar de stinkerij daarvan heeft er toe geleid dat men 10 soms 20 stallen heeft geplaatst in het midden van de rijstvelden met een bewaker erbij, zodat de stank en mest in de omgeving is waar de mest in ieder geval gebruikt kan worden. Uiteindelijk kwamen we na een uur rijden met twee doorgezeten zitbeenderen bij de tempel. Prachtig dit Hindoe wonder. Enthousiast naar de vele voorstellingen gekeken, maar het brein en de ogen worden ook wel eens vol. Dus maar gewandeld onder de eeuwenoude bomen naar de zuster tempel, een boedhistische. Op de brommer weer de zitbeenderen pijnigend, terug naar ViaVia. Opfrissen voorzover dat kan, heb al dagen het idee dat ik een jungleman ben die door de geur aantrekkelijk wordt voor vrouwen. De Axe die ik aan het verspeiden ben is uniek en super mannelijk met een bejaarde rustgevende vertrouwde neusprikkeling. Ben op dit moment aan het genieten van een fruithapje met de muziek van locals die tot mjn verbazing in de 60 zijn blijven hangen, dus mijn Axe kan zijn werk gaan doen. Honky tonk woman honky tonk woman. De muziek is weg dus weer even terug naar de werkelijkheid. We hebben ons opgefrist om de factory van Leonie te bezoeken een half uur rijden buiten de stad in wat wij noemen de middle of nowhere. Een prachtig pand, met luxe voor de werknemers waar we alle stoffen tegen gekomen zijn van onze ouders en de meiden uit die tijd, daar worden hier mooie gadges van gemaakt. Na de rondleiding werden we getrakteerd op Rondo Royal een specialiteit uit de Sultans keuken: gefermenteerde en gefriteurde cassave rounds. Een creatieve en ondernemende dochter van collega Rita! Morgen op naar de Borobudur.